Sveti Ćiril Aleksandrijski je rođen između 370. i 375. godine. Čini se da je neko vrijeme proveo s monasima egipatske pustinje. Naslijedio je 412. godine svoga ujaka Teofila na aleksandrijskoj patrijaršijskoj stolici. U borbi za čistoću i jasnoću istina vjere u početku je bio vrlo oštar ali se s vremenom blaže i pomirujuće postavljao. Borio se protiv carigradskog patrijarha Nestorija, a na koncilu u Efezu 431. godine najviše je doprinio da je Majka Gospodinova proglašena Bogorodicom. Umro je u Aleksandriji 444. godine. Napisao je više egzegetskih djela, a osobito je značajno tumačenje Ivanova evanđelja. Sveti Ćiril Aleksandrijski je posljednji veliki predstavnik aleksandrijske teološke škole.
Pozdravljam te, sveto otajstveno Trojstvo. Ti si nas sve prizvalo u ovu crkvu svete Marije Bogorodice. Pozdravljamo te, Bogorodice Marijo, divno blago svega svijeta, neugasiva luči, kruno djevičanstva, žezlo prave nauke, nerazorivi hrame, mjesto onomu koga prostor ne može obuhvatiti, Majko i Djevice po kojoj je u svetim evanđeljima nazvan “blagoslovljenim onaj koji dolazi u ime Gospodnje”. Zdravo, ti koja si u svom svetom djevičanskom krilu obuhvatila onoga koji je neizmjeran i koji se ne može obuhvatiti. Po tebi se slavi sveto Trojstvo i iskazujemo mu poklon; po tebi je slavljen predragocjeni križ i klanjaju mu se po svem svijetu…
Sveti Ćiril Aleksandrijski, Homilija na Efeškom koncilu